Vandaag las ik de volgende tekst die me tot nadenken stemde: “…Leer van Mij, want Ik ben zachtmoedig en nederig van hart en je zult rust vinden voor je ziel” (Mattheus 11:29). Een zachtmoedig en nederig hart geeft rust in je ziel, zegt Jezus.
We verlangen allemaal naar rust en vrede in ons leven en het tegendeel lijkt soms waar te zijn. We worden overspoeld door stress: de eisen van het dagelijks leven, verwachtingen van anderen, verwachtingen van onszelf. We vinden dat we er allemaal aan moeten voldoen. We willen onszelf en anderen niet teleurstellen.
Het zit in de lucht, je zou kunnen zeggen “een geest van de tijd” dat we voor onszelf moeten opkomen, onszelf moeten profileren en presenteren, niet over je heen laten lopen, weten wie je bent, laten zien wat je kunt en dat dik onderstrepen anders val je niet op.
Als ik focus op het hart dat daarbij hoort, gevoelens, gedachten, verlangens dan is het: gezien willen worden, succesvol willen zijn, gevoelens van hoogmoed, denken beter te zijn dan anderen. Of tenminste beter moeten zijn, want anders heb je geen succes.
Ik laat de woorden van Jezus tot mijn hart doordringen. “Leer van mij dat ik zachtmoedig en nederig van hart ben”. Zachtmoedig: niet oordelen, liefdevol, begrijpend, vergevingsgezind, het kwaad niet toerekenen, geduldig. Nederig: niet de beste hoeven zijn, niet hoeven opvallen, niet profileren, een ander hoger achtend. Weten wie je bent, niet meer, niet minder. Een zandkorrel in de oceaan, maar gezien en geliefd door de Schepper. Ja zo wil ik worden. Ik mag leren zijn: zachtmoedig en nederig. En het juk van Jezus opnemen: sterven aan mijn oude “ik”- gerichte leven. Ik besef dat het een proces is van sterven en opnieuw tot leven komen, opstanding. Maar God heeft de eeuwigheid de tijd, dus leer ik geduld te hebben met mijn wankele pogingen van sterven en opstaan. Rust daalt neer.
Geef een antwoord